×
تغییر رنگ زمینه
تغییر اندازه فونت
آ+
آ-
تغییر نوع فونت
فونت Tahoma
فونت B Nazanin
تغییر رنگ فونت
پیش فرض
Skip to content
صفحه اصلی
معرفی شرکت
پیام مدیر عامل
سیمای شرکت
چشم انداز و فعالیت
رویکردها و زمینه های تخصص
خط مشی
نمودار سازمانی و معرفی مدیران
نمودار سازمانی
معرفی مدیران
منشور اخلاقی
گواهی نامه ها و افتخارات
طرح ها و پروژه ها
طرح های پالایشگاهی
طرح های جدید
طرح های خطوط لوله و تلمبه خانه ها
طرح های مقاوم سازی
طرح های تحویل موقت
سوابق و تجارب
پراکندگی طرح ها و پروژه ها در نقشه جغرافیایی
توسعه پایدار
بهداشت ، ایمنی و محیط زیست
دستور العمل های HSE
پوستر های HSE
بروشور های HSE
کتابچه های آموزشی ایمن
کتابچه های آموزشی بهداشت
کتابچه های آموزشی محیط زیست
کتابچه های پدافند غیر عامل
پژوهش و فناوری
دستور العمل ها و فرم ها HSE
سیستم های سازمانی
سیستم مدیریت کیفیت
مدیریت دانش
مدل تعالی سازمانی EFQM
برنامه ریزی استراتژی
آموزش
خبر و رسانه
اخبار
گالری عکس
گالری فیلم
کاتالوگ
آگهی ها
میز خدمت
میز خدمت الکترونیکی
خدمات درون سازمانی
صورتحساب شاغلین
صورتحساب بازنشستگان
خدمات دولت الکترونیک وزارت نفت
طرح گسترش خدمات درمان غیرمستقیم
پست الکترونیک شرکت
منابع کالا
سامانه تدارکات الکترونیکی دولت(ستاد)
سامانه ملی انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
پنجره ملی خدمات دولت هوشمند
مرکز اسناد صنعت نفت
پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور
دبیرخانه همایش
دبیرخانه همایش مهندسی و هوش مصنوعی
تماس با ما
ارتباط با مدیر عامل
ارتباط با واحد حراست
ارتباط باواحد روابط عمومی
ارتباط با ما
مشاهده خبر
مصاحبه صدا وسیما با مدیرعامل محترم شرکت جناب آقای مهندس احمدی درباره پروژه اورهال پالایشگاه الپالیتو ونزوئلا
در این دولت، ابتدای سال ۱۴۰۱ اولین قرارداد عملی در حوزه صنایع پاییندستی نفت با ونزوئلا منعقد شد که محور آن، تهیه تجهیزات و تعمیر اساسی پالایشگاه الپالیتو این کشور است. ظرفیت اسمی این پالایشگاه ۱۴۰ هزار بشکه در روز است اما به دلیل وجود تحریمهای ونزوئلا و قدمت ۷۰ ساله و فرسودگی این پالایشگاه، نیاز به بازسازی و نوسازی دارد تا بتواند به ظرفیت اسمی خودش برسد.
■ لطفا درباره این پروژه یک اشاره کلی بفرمایید. □ بحث کلی برقراری و تحکیم ارتباط سیاسی و تجاری با کشورهای جهان، یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی کشور است که در برنامه دولتهای قبل نیز مورد توجه بوده، اما در دولت سیزدهم شتاب بیشتری گرفته است. یکی از کشورهایی که در این بحث مورد توجه واقع شده، کشور ونزوئلاست. در این دولت، ابتدای سال ۱۴۰۱ اولین قرارداد عملی در حوزه صنایع پاییندستی نفت با ونزوئلا منعقد شد که محور آن، تهیه تجهیزات و تعمیر اساسی پالایشگاه الپالیتو این کشور است. ظرفیت اسمی این پالایشگاه ۱۴۰ هزار بشکه در روز است اما به دلیل وجود تحریمهای ونزوئلا و قدمت ۷۰ ساله و فرسودگی این پالایشگاه، نیاز به بازسازی و نوسازی دارد تا بتواند به ظرفیت اسمی خودش برسد. پیش از حضور تیم کارشناسی و قبل از تعمیرات اساسی، این پالایشگاه با ظرفیتی کمتر از نصف در حال عملیات بود اما با اقدامات اولیه تیم ما، در همان ابتدا توانستیم ظرفیت آن را به ۷۰ هزار بشکه در روز برسانیم و انشاء الله با انجام تعمیرات اساسی به ظرفیت حداکثر خود یعنی ۱۴۰ هزار بشکه خواهد رسید. ■ تاریخ آغاز پروژه کی بوده و پیشبینی تاریخ تکمیل آن چه زمانی است؟ □ تاریخ عقد قرارداد، اردیبهشت ۱۴۰۱ است و براساس برنامه پیشبینی شده، ظرف مدت یک سال تکمیل و تحویل میشود؛ هرچند تغییراتی در برنامه بوجود آمد و خرداد ۱۴۰۱ طی بازدیدی که مقامات و مسئولین ونزوئلایی از کشور به عمل آوردند، از ما تقاضای تامین ۱۱۱۹ قلم کالای بحرانی نمودند که تامین همین اقلام، خودش در حد یک پروژه کوچکی بود که حدود ۳ ماه ما را مشغول کرد تا توانستیم این اقلام کریتیکال و ضروری را برایشان تهیه کنیم. این اقلام خارج از پروژه اصلی و قراردادمان بود ولی به هر حال ناچار شدیم بخشی از زمان پروژه را به تامین این تجهیزات اختصاص دهیم، با این وجود تلاش ما بر این است که در موعد مقرر پروژه را تکمیل کنیم. ■ آیا در حال حاضر عملیات تعمیرات اساسی آغاز شده؟ □ بخش اعظم و مهم این نوع پروژه به لحاظ زمانی، تامین کالا و متریال آن است که معمولا در یک فرآیند دو ساله این کار صورت میگیرد و سپس برای جلوگیری از تعطیل شدن پالایشگاه، در یک بازه زمانی کوتاه بین ۴۵ روز تا دو ماه، عملیات اصلی اورهال با سرعت انجام میشود. بنابر این ما فعلا در مرحله تامین و ارسال تجهیزات و کالا هستیم و مقدمات کار اورهال را فراهم میکنیم تا انشاءالله از ابتدای سال آینده وارد فاز عملیات اصلی اورهال بشویم. ■ آیا بهرهبرداری از این پالایشگاه با حضور مقامات دو کشور انجام خواهد شد؟ □ ما از این موضوع هنوز اطلاعی نداریم اما در باره زمان بهرهبرداری باید بگویم که تعیین این زمان، کاری فنی و مدیریتی است که مربوط به مدیران و مسئولان پالایشگاه و برنامهریزی زمانی تولید انرژی و جدول سالانه اورهال کشور ونزوئلاست. به دلیل اینکه برای بهرهبرداری باید پالایشگاه توقف کامل کند، بنابر این لازم است بین برنامه تامین انرژی کشور و برنامه تولید و کار پالایشگاه هماهنگی شده باشد تا مشکلی از نظر بالانس انرژی برایشان پیش نیاید و این مورد مربوط به خود آنهاست. البته ما در این زمینه مشغول رایزنی هستیم تا برنامه زمانی را به ما اعلام کنند. با این حال به نظر میرسد زمان آن، اوایل سال آینده باشد. ■ میزان سرمایه این پروژه چقدر است و منافع جمهوری اسلامی در آن چیست؟ □ البته ما در این پروژه سرمایهگذاری نکردهایم اما هزینههایی که آنجا میشود از طریق فرآوردهها و تولیدات پالایشگاه باز پرداخت خواهد شد. مبلغ قرارداد هم ۱۱۰ میلیون یوروست اما با توجه به درخواستهایی که اضافه میکنند ممکن است این مبلغ تغییر کرده و بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون یورو افزایش یابد. هدف اصلی ما از انعقاد این قرارداد، در واقع باز شدن پنجره همکاری و باب مشارکتهای فنی مهندسی با ونزوئلا بود که بحمدالله میسر شد و زمینه حضور شرکتهای داخلی و بخش خصوصی ما به حوزه نفت و انرژی ونزوئلا فراهم گردید. البته این وظیفه ما به عنوان دولت بود که با وجود مشکلاتی که پیش رویمان قرار گرفت توانستیم این بستر را برای شرکتها و بخش خصوصی کشور هموار کنیم. لازم به ذکر است که این قرارداد و تهیه اقلام کریتیکال جمعا شامل حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار قلم کالا و تجهیزات است که تهیه و ارسال آنها نشان دهنده وسعت و عظمت کار است و ثابت میکند که تنها یک اورهال معمولی انجام نشده بلکه بمراتب فراتر از آن است و در حقیقت عملیات یک بازسازی اساسی را در این پالایشگاه در دستور کار داریم. ■ مالکیت این پالایشگاه متعلق به دولت ونزوئلاست یا بخش خصوصی؟ □ مالکیت پالایشگاه الپالیتو مربوط به دولت ونزوئلا و تابع شرکت دولتی "پلهوسا" است که مانند وزارت نفت ما مسئولیت تهیه و تولید نفت کشور ونزوئلا را دارد. ■ با توجه به تعریف پالایشگاه فراسرزمینی، آیا بهتر نیست که این پروژه را بجای اینکه پالایشگاه فراسرزمینی بنامیم، آن را نوعی صدور خدمات فنی مهندسی بدانیم؟ □ بله. ما در واقع در این پروژه سرمایهگذاری نکردهایم بلکه صدور خدمات فنی مهندسی و تجربه اجرا و عملیات اجرایی ارائه میدهیم. البته ممکن است در آینده و در ادامه این همکاریها، در ساخت پالایشگاههای دیگر آنها مشارکت و سهمگذاری هم بکنیم، ولی فعلا در این مرحله به عنوان مقدمه همکاریهای فیمابین در حوزه صنایع پاییندستی نفت مشارکتی در سرمایه گذاری نداشتهایم. ■ خوراک فعلی این پالایشگاه از کجا تامین میشود و بعد از اتمام این پروژه قرار است از کجا تامین شود؟ □ خوراک فعلی آن را میادین ونزوئلا تامین میکنند اما بواسطه تغییراتی که در طراحی پالایشگاه صورت گرفته، بعد از تکمیل پروژه و زازسازی پالایشگاه، خوراک آن مخلوطی از نفتخام فوق سنگین ونزوئلا و نفتخام ایران خواهد بود تا محصولاتی با ارزش افزوده بیشتری تولید کند و منافع اقتصادی بیشتری برای آنها داشته باشد. ■ آیا این مورد هم در قرارداد لحاظ شده یا برای تامین خوراک بیشتر نیاز به عقد قرارداد دیگری دارد؟ □ البته این پرسش را باید از امور بینالملل نفت که مسئول برنامه استراتژیک است بپرسید، اما آنچه مسلم است این است که همین حالا هم این مراودات انجام میگیرد و مواد نفتی و محصولات ما به ونزوئلا صادر میشود. به نظرم لازم است درباره فرآیند انجام این پروژه توضیحات بیشتری داده شود. شاید در ابتدا چندان تصور نمیشد که مشکلاتی سر راه قرار داشته باشد. اما یکی از مشکلات اساسی این بود که استانداردهای آنها با استانداردهای ما تفاوت داشت و همین، فرآیند طراحی و تامین تجهیزات را برای ما دشوار میکرد. مشکل دوم این بود که آنها حاضر نبودند استانداردهای خودشان را تغییر دهند. به همین دلیل ما دو سه ماه صرف مذاکرات مهندسی و آوردن و استقرار کارشناسان آنها در ایران و بازدیدشان از صنایع و کارخانجات و پالایشگاههای خودمان و عرضه تجهیزاتی که در کشور ساخته و تست شده کردیم تا به این باور رسیدند که تجهیزات و استانداردهای ما کاملا پرکتیکال و عملیاتی است و روشهای مهندسی ما پاسخگویی لازم را دارد و ما در طول این مدت توانستهایم با شرکتهای داخلی و منابع مهندسی خودمان تجهیزاتی بسازیم که کاملا فرآوردهها و محصولات روز را تولید کند. از دیگر مشکلات ما علاوه بر تفاوت در استاندارد و مشخصات و مدارک مهندسی، این بود که زبان فنی و طراحی رایج در دنیا انگلیسی است اما زبان فنی آنها اسپانیایی است و در ترجمهای که از اسنادشان برای ما به انگلیسی فرستاده بودند، بعضا اشتباهاتی وجود داشت که ما باید با زحمت بسیار متوجه مفهوم و موضوع میشدیم. غیر از این، در طول ۷۰ سالی که از ساخت این پالایشگاه میگذرد، بعضا تغییراتی صورت گرفته بود که ما برای پیدا کردن اشکالاتی که امروز در کار این پالایشگاه بوجود آمده، باید مهندسی معکوس میکردیم و بعد از یافتن اشکالات باید آنها را نسبت به این ایرادات متقاعد میساختیم و این کار مستلزم صرف وقت و انرژی ما بود. در هر صورت، ما تجهیزات جدیدی اضافه کردیم تا فرآیند پالایشی پالایشگاه بهبود یابد و شرایط بهتری را ایجاد کند. علاوه بر این در بحث مقررات و بروکراسی اداری هم با چالش مواجه شدیم. روال کار پیش از این چنین بود که ما اجناس یا تجهیزاتی برای صنایع وارد میکردیم اما در این پروژه روال کار معکوس شد و ما باید اجناسی را صادر کنیم. گرفتن این مجوزهای بیسابقه از وزارت صمت، چه در بخش صادرات و چه در بخش گمرکات کار وقتگیر و زمانبری بود تا ما بتوانیم این چرخه را به گردش در آوریم. در حال حاضر ۴ محموله به وزن ۳۰ تن با ۴ فروند هواپیما به ونزوئلا منتقل کردهایم. بخش بزرگ دیگری هم به وزن ۱۰۰ تن کالا در شرف ارسال است. این بخش هم قرار بود با هواپیما ارسال شود اما به دلیل استنکاف آنها از پرداخت افزایش هزینه پرواز، ناچار از طریق دریایی ارسال میشوند و همین باعث وقفه طولانی زمانی در حدود ۵۰ تا ۶۰ روز میشود. یک اشکال دیگر در این بود که دیتاشیت تجهیزات به علت تفاوت استاندارد، بعضا نقص داشت. مورد دیگر این بود که تنوع اقلام کالاها بسیار زیاد بود اما تعداد آنها کم بود؛ به همین علت تولیدکنندگان از گرفتن سفارش استقبال نمیکردند. مثلا ۴۰ متر مربع راور میخواستند ولی هیچ سازندهای برای این مقدار کم متقاضی نمیشود. در مورد درخواست کالا هم با وجودی که در قرارداد تعداد و اقلام قید شده بوده، اما با حدود ۷۰ درصد افزایش تقاضا مواجه شدیم. به دلیل اینکه برخی از این اقلام خاص بودند و باید از خارج تهیه میشد، ناچار شدیم چه در اروپا، چه در چین و چه حوزه خلیج فارس، برای آنها چندین فوروارد بگیریم که هر کدام از اینها با بستن قراردادها و رایزنیها و معرفی این منابع از ما وقت و انرژی گرفت. ما یک تیم ۲۵ تا ۳۰ نفره مجرب بصورت تمام وقت و شبانهروزی بدون تعطیل و مرخصی را در این بخش به کار گرفتیم و تا به حال بیشتر از ۶۰ درصد اقلام تامین شده. برنامهمان این است که تا پایان فروردین همه اقلام را تامین کنیم و نیروهایمان هم به ونزوئلا اعزام شوند. کار اصلی ما در خود پالایشگاه است و تامین و ارسال کالا در واقع مقدمه کار ماست. مهندسی و فناوری و سرعت عمل ایرانی را در اجرای کار خواهند دید، ما هنوز وارد کار نشدهایم. ما چندین سال است که در تحریم هستیم، اما پالایشگاههای خودمان را بازسازی کردهایم و پالایشگاههای جدیدی هم ساختهایم، پس آزمون خودمان را پس دادهایم و در آنجا هم انشاءالله برگ افتخار دیگری برای نیروهای مهندسی و تخصصی ایران به ثبت خواهیم رساند. ■ چقدر از شرکتهای دانشبنیان داخلی در فرآیند کار این پروژه و تامین تجهیزات استفاده شده؟ □ برای تامین کالاهای پروژه از مشارکت ۱۸۸۵ شرکت بهره بردهایم. در تهیه اقلام بحرانی که زاید بر پروژه بود نیز بیش از ۲۰۰ شرکت ایرانی مشارکت داشتهاند. در بخش اصلی هم حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ شرکت با ما همکاری کردهاند. این مشارکت نوعی بالندگی و خودباوری در شرکتهای ما بوجود آورد که تولیدات آنها به خارج از مرزهای کشور ارسال میشود و علاوه بر این به میزان قابل توجهی از این طریق، اشتغال مستقیم و غیرمستقیم در کشور ایجاد شد و گردش مالی قابل اعتنایی هم در سبد مالی این شرکتها به حرکت در آمد. ■ چند نفر در قالب نیروهای فنی و متخصص قرار است در این پروژه اعزام شوند؟ □ پیشبینی ما حدود ۵۵ تا ۶۰ نفر کارشناس اصلی است، البته برای این اورهال حدود ۳۰۰ نفر نیرو اشتغال خواهند داشت که بقیهشان از ونزوئلا هستند. بخشی از کالاها هم در حدود ۱۰ درصذ از همانجا تامین میشود تا در واقع این مشارکت شکل گیرد و این همدلی و همراهی بیشتر شود. در پایان از همه مسئولان و مقاماتی که این فرصت را برای کشور ایجاد کردهاند تا صدور خدمات فنی مهندسی متخصصان ما میسر شود و طراحان و سازندگان داخلیمان هم بتوانند کالاها و تجهیزات خودشان را به خارج صادر کنند، تشکر و قدردانی میکنم.
تاریخ خبر : 1401/12/03
منبع خبر : روابط عمومی شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران